Il Buco ()

Tijdens de economische groei van de jaren zestig, ‘the swinging sixties’ wordt in het welvarende noorden van Italië het hoogste gebouw van Europa gebouwd. Aan de andere kant van het land verkennen jonge speleologen de diepste grot van Europa in het ongerepte Calabrische hinterland. De bodem van de Bifurto Abyss, zevenhonderd meter onder de aarde, wordt voor de eerste keer bereikt. De onderneming van de ‘indringers’ blijft onopgemerkt door de bewoners van een klein naburig dorp, maar niet door de oude herder van de Pollino hoogvlakte, wiens eenzame leven zich begint te verweven met de groep. ‘Il Buco’ won de speciale juryprijs op het filmfestival van Venetië.